Doctor Strange [recenzja]

Długo zastanawiałem się nad wstępem do tego filmu. Doctor Strange (2016, reż. Scott Derricksom), bo o nim mowa swoją premierę kinową miał jesienią ubiegłego roku, jednak na potrzeby recenzji wracamy do niego po raz kolejny. Bardzo lubię filmy o superbohaterach.

Ona: Wkręciliśmy się swego czasu oboje, całkiem przez przypadek stwierdzając, że kino fantastyczne nas łączy.

Jedne bywają lepsze, inne gorsze, ale kiedy produkcja wychodzi spod szyldu Marvel'a to jesteśmy pewni, że film nie przejdzie bez echa. Oczekiwania fanów wobec produkcji z Benedictem Cumberbatch'em były ogromne. Mój zapał studziły średnie moim zdaniem zwiastuny.

Ona: Średnie? Nie mogłam się doczekać, aż Strange wejdzie do kin! Zwiastuny były puszczane stosunkowo szybko przez co miałam wrażenie, że czekam latami... Choć jak tak sobie teraz przypomnę, to faktycznie kręciłeś nosem, gdy ja podekscytowana kręciłam głową na wielkie TAK NA PEWNO IDZIEMY!

Całe szczęście, że nie zniechęciły mnie w 100% do pójścia na seans. Doctor Strange to bez wątpienia jeden z najlepszych filmów o ludziach z nadprzyrodzonymi mocami jakie oglądałem.

Tytułowy doktor Stephen Strange to być może najbardziej uzdolniony chirurg jaki żyje na ziemi. Jeśli tylko widzi cień szansy, jest w stanie złożyć najcięższe połamania i postawić na nogi pacjenta, na którym dawno postawiono krzyżyk.

Ona: Oczywiście pod warunkiem, że przypadek nie jest skrajnie kiepski i nie zaprzepaści jego a- kariery, b- autorytetu. Dupek z niego, skrajnie zadufany.

W ślad za tym idzie światowa sława, bankiety, pieniądze, szybkie samochody i poczucie o własnej nieomylności. Wydawać by się mogło, że jest na samym szczycie. Nie może więc dziwić ból jaki towarzyszy Stephen'owi, kiedy z hukiem spada ze szczytu łamiąc sobie palce i zrywając wszelkie możliwe ścięgna w dłoniach w wypadku samochodowym. Wszystko dzięki czemu był wyjątkowy, staje się bezużyteczne. Mowa o jego dłoniach, nad którymi nie potrafi od chwili wypadku zapanować. Kiedy wszystkie znane współczesnej medycynie metody wzięły w łeb,...

Ona: ... A Steven zderza się z podejściem lekarzy tak bez wyjątków praktykowanym również przez jego wersje siebie sprzed wypadku – czyli "jesteś przypadkiem nieuleczalnym, więc spadaj z mojego gabinetu"...

... a dłonie nie przestają się trząść, Strange decyduje się postawić wszystko na jedną kartę. Po zapoznaniu się z przypadkiem niejakiego Johnathana Pangborna wyrusza w podróż ostatniej szansy do Nepalu. Odnajduje tam mistyczne miejsce zwane Kamar-Taj oraz najwyższą kapłankę – Starożytną (Tilda Swinton).

Ona: Tilda ze swoją specyficzną urodą idealnie pasuje na postać z nie do końca jasną przeszłością i umiejętnościami.

Ta podróż na zawsze zmienia jego życie i to jak postrzega świat. Poznaje kres swych metafizycznych umiejętności, oraz co najważniejsze staje do walki z potężnym Dormammu i jego świtą, której przewodzi bezwzględny Kaecilius (Mads Mikkelsen). Oczywiście całe starcie wynika z tego, by siły zła nie zawładnęły naszą planetą.

W filmie "Doctor Strange" niczego tak na prawdę nie brakowało. Niemal dwie godziny seansu minęły wyjątkowo szybko. Film obfitował w wartką akcję i kapitalne efekty wizualne. Wątki były wciągające i tworzyły klimatyczną całość. Nie jest to opowieść, w której bohater zdobywa nadprzyrodzone zdolności przypadkiem, lub przez eksperymenty naukowe. Wszystko zawdzięcza sile swego umysłu.

Ona: Cały proces przemiany i nauki pokazany z humorem godnym produkcji Marvela.

Tym wątkiem producenci zachwycili mnie na do końca! To aspekt, który ciekawi mnie w realnym życiu – ograniczenia naszego mózgu, naszego postrzegania rzeczywistości - wszechświat o którym wiemy tak niewiele. Doctor Strange przekroczył granicę, do której my się nawet nie zbliżamy. Aspekt postrzegania czasu, bólu, fizyczności, a przede wszystkim odkrył jak wykorzystać swój potencjał mentalny. W sukurs przyszły mu starożytne, mistyczne księgi i wszelka wiedza jaką posiadały stare cywilizacje – te które znamy, oraz te, o których istnieniu nie mamy pojęcia, a być może istniały!

Ona: Lekkim rozczarowaniem był ten zły przed którego przyjściem świata bronią uczniowie sanktuariów Starożytnej. Choć jedna z niewielu scen z jego udziałem, była zarazem jedną z niewielu humorystycznie rozbrajających. I tekst, który wbija się w pamięć Dormamu, mam propozycję... !

Mnie – dorosłego chłopa – film przeniósł do krainy fantazji. Do świata, który fascynuje, do miejsca gdzie można znaleźć odpowiedź na wszystko, jeśli tylko potrafi się szukać.

Ona: Mnie natomiast utwierdził, w przekonaniu, że Marvel to klasa sama w sobie. Historia jest rozbudowana i spójna. Otrzymujemy odpowiedzi na wszystkie stawiane pytania, a im bliżej końca tym na jaw wychodzą kolejne smaczki, przez co całokształt jest wart poświęcenia mu czasu. Oczywiście w filmie prócz wielkich zalet – efekty specjalne, historia, osadzenie w uniwersum, smaczki w postaci nawiązań do innych produkcji studia, są również wielkie minusy. Chociażby fakt, iż film tak szybko się kończy :) Nie jest to również kino dla wszystkich – jeżeli nie tolerujesz fantasy, si-fi ani innych dziwactw na ekranie – odpuść. Dzieciaki – małe, duże i te już całkiem dorosłe, wybawią się świetnie, daje sobie rękę uciąć. Dużo się dzieje na ekranie więc skupia to naszą uwagę. Brakuje pokazanych wprost brutalnych scen, nikt nie jest brawawurowo mordowany, nie ma tu także przekleństw jak w przypadku chociażby Deadpool'a z tegoż samego uniwersum.

~Art 

średnia ocen 8,7

czyli...  wybitny!

Doctor Strange dostępny z legalnego źródła, bez abonamentu po założeniu darmowego konta na Chili.Tv