Baywatch. Słoneczny Patrol [recenzja] [audiorecenzja]

Szedłem na ten film nie spodziewając się niczego wielkiego. Mało tego, jestem święcie przekonany, że gdyby nie ta strona nie poszlibyśmy na niego wcale.

Ona: Jestem pewna, że nie.

Nastawiłem się, że pójdę, stracę trochę czasu i zbesztam go w swojej recenzji. W końcu to Baywatch. Słoneczny patrol (ang. Baywatch / 2017 r. / reż. Seth Gordon)! Słoneczny patrol! Czyli synonim kiczu i tandety! Reaktywacja kultowego w latach 90. serialu o ratownikach z Kalifornii wzbudzała u wszystkich uśmiech politowania.

Ona: I wzbudza do teraz. Nikt ze znajomych się na to nie wybiera, zapytani dlaczego odpowiadają coś w stylu "trochę wstyd, no wiesz".

Sprawdziłem, że serial doczekał się aż 11 (!) sezonów! Jest to dla mnie totalnym zaskoczeniem, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że też go oglądałem jako młody chłopak. Nie pamiętam jednak z niego choćby jednego wątku, czy historii... Przed oczyma mam, pewnie jak każdy, biegnących w zwolnionym tempie ratowników (ratowniczki!) w czerwonych majtkach i nic więcej.

Audiorecenzja dla tych, którzy wolą nas posłuchać niż przeczytać 😏

Ona: Chciałeś powiedzieć jak każdy chłopak z naciskiem na ratowniczki.

Filmowy Baywatch przenosi nas na słoneczne, kalifornijskie plaże, na których porządku strzegą ratownicy przeszkoleni do działań nawet w najcięższych warunkach. Historię rozpoczynamy akurat podczas startu sezonu, gdzie straż wodna przygotowuje zawody dla chcących dołączyć w jej szeregi śmiałków. Lista wolnych miejsc jest wyjątkowo krótka, a jedno z nich zajmuje dwukrotny mistrz olimpijski Matt Brody (Zac Efron), który z miejsca popada w konflikt z dowódcą oddziału, legendą plaży Mitchem Buchannon (Dwayne Johnson). Mężczyźni muszą uporać się nie tylko ze stosunkiem do siebie, ale także z falą zabójstw oraz handlem narkotykami w tle!

Ona: Dlaczego bohaterowie nazywają się tak samo jak ich serialowi poprzednicy skoro nie są nimi, co wyraźnie zostało podkreślone w filmie? Nie wiem, nikt nie raczył wyjaśnić. I na domiar złego jeszcze ten laluś Efron na Lifeguard Tower, prężący mięśnie do kamery. Jak dla mnie jest to jeden z wyznaczników kiczowatości nowej odsłony Baywatch. Bo przypomnijcie mi jeżeli nie pamiętam, czy on grał kiedykolwiek w czymś na poziomie?!

Do teraz nie wiem o co chodzi, ale mnie ten film na prawdę się podobał!

Ona: Najwyraźniej jesteś chwilowo niepoczytalny. Wzywać karetkę?

Oczywiście nie był wybitny, albo chociaż bardzo dobry, ale dostarczył wszystkiego czego można wymagać od prostej amerykańskiej komedii. Dużo akcji, często absurdalnej, do tego humor momentami zabójczy, momentami żenujący. Czyli połączenie jakim od czasu do czasu raczą nas reżyserzy zza wielkiej wody.

Ona: Z przewagą wątków absurdalnych, zdecydowanie. Omacywanie zwłok, mordowanie ludzi z bazuki, wyznawanie miłości morskim stworom to tylko niektóre z nich.

Co do samej fabuły to twórcy mieli pomysł na całkiem ciekawy wątek kryminalny. Trzeba jednak pamiętać, że on także przedstawiony został widzowi z przymrużeniem oka.

Ona: Nic naprawdę odkrywczego. Naciągnięty do granic wytrzymałości widza wątek świetności Mitcha oraz jego nieomylności oraz kilka utartych i stereotypowych zagrywek.

Na co zwróciłem uwagę? Na to, że tak jak wspomniałem wcześniej Słoneczny Patrol kojarzy się z kuso ubranymi, wyposażonymi w odpowiednie atrybuty strażniczkami, które w swojej pracy nie wstydzą się pokazywać swych wdzięków. W przypadku tegorocznej produkcji, reżyser skupił się na seksapilu... Panów. Efron i Johnson przez pół filmu paradują bez koszulek, przyprawiając o kompleksy większość facetów na sali kinowej, podczas gdy kobiety są ewidentnie postaciami drugoplanowymi, a na prezentacje ich wdzięków chyba zabrakło reżyserowi czasu... Podsumowując tę krótką recenzje zachęcę do wybrania się do kina jeśli nie mamy pomysłu na wieczór. Czas nie będzie stracony, będzie za to mnóstwo momentów, gdzie nawet największy smutas wykrzywi usta w grymasie uśmiechu.

Ona: Podsumowując to nie był film dla mnie. Ani jeżeli o obsadę chodzi, ani pomysł ani realizację. Ciężko było znaleźć choć jeden plus, ale znalazłam – koniec końców nie nudziłam się. Było żenująco, czasem nawet obleśnie i niesmacznie. Był humor poniżej krytyki. Fabuła naprawdę nie trzymająca się żadnych ram. ALE nie nudziłam się, bo na ekranie dużo się działo – od efektownych skoków do wody, przez wątek miłosny ślamazary z seksbombą, po wątek kryminalno-szpiegosko-mafijny. Wykonanie i podejście reżysera do tematu odbiega od moich kanonów dobrego smaku i humoru, ale całokształt ujdzie.

Osobiście odbieram ten film jako pastisz zarówno pierwowzoru jak i wszystkich tego typu "pustych" filmów. Mojego życia nie odmienił, nie miał w sobie żadnej pointy, ani głębszego przekazu. Miał bawić i bawił. Zaskoczył na plus.

średnia ocen 4,4

czyli... na siłę